ΟΛΑ ΟΣΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

 Τι είναι η Ομοιοπαθητική;

Η Ομοιοπαθητική μια είναι θεραπευτική μέθοδος που ασκείται με φάρμακα τα οποία είναι φυσικές ουσίες του περιβάλλοντος. Αναπτύχθηκε από τον Σαμουήλ Χάνεμαν, Γερμανό καθηγητή της Ιατρικής στο τέλος του 18ου αιώνα και ασκείται με μεγάλη επιτυχία μέχρι σήμερα.
Η Ομοιοπαθητική ενισχύει τους μηχανισμούς ανάρρωσης που λειτουργούν σε κάθε οργανισμό αλλά που ως τότε ήταν ανεπαρκείς, με αποτέλεσμα η ασθένεια να παρατείνεται. Η Ομοιοπαθητική ισχυροποιεί αυτούς τους μηχανισμούς, τους κάνει επαρκείς πλέον και ικανούς να σταματήσουν την παράταση της ασθένειας και να επιφέρουν την ίαση. 

Γιατί ονομάζεται "Ομοιοπαθητική"; 

Ονομάζεται Ομοιοπαθητική επειδή τα ομοιοπαθητικά φάρμακα όταν χορηγηθούν σε υγιείς οργανισμούς και σε μεγάλες δόσεις μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα παρόμοια με αυτά που θεραπεύουν όταν χορηγούνται σε ασθενείς. 

Τι σημαίνει ότι η Ομοιοπαθητική είναι "Ολιστική ιατρική"; 

Ολιστική είναι κάθε μέθοδος θεραπείας που κάνει ολόκληρο το συγκεκριμένο οργανισμό πιο υγιή, ψυχικά και σωματικά. (Συγκεκριμένα, όταν κάποιος ασθενής που έχει 3-4 παθήσεις και συμπτώματα ανεξάρτητα μεταξύ τους πηγαίνει στον ομοιοπαθητικό ιατρό, δεν θα λάβει ένα ξεχωριστό φάρμακο για κάθε πάθηση ή σύμπτωμα (όπως γίνεται συνήθως στην κλασσική ιατρική) αλλά θα επιλέξει ένα μόνο φάρμακο, το οποίο προορίζεται να ανακουφίσει το σύνολο των συμπτωμάτων και των παθήσεων από τις οποίες πάσχει.) 

Έχει πλεονεκτήματα η Ομοιοπαθητική μέθοδος θεραπείας; 

Σαφώς, γιατί:

* Προσφέρει μονιμότερα αποτελέσματα από τις συνήθεις θεραπευτικές μεθόδους, ιδίως όσον αφορά στις χρόνιες παθήσεις. Για παράδειγμα, εάν κάποιος πάσχει από πονοκεφάλους ή αλλεργίες, προκειμένου να είναι ελεύθερος συμπτωμάτων οφείλει να λαμβάνει συνεχώς κάποια από τα σκευάσματα της κλασσικής ιατρικής, ενώ με την ομοιοπαθητική το θεραπευτικό αποτέλεσμα διατηρείται και μετά το τέλος της θεραπείας.

* Αντιμετωπίζοντας τον ασθενή ως σύνολο, προσφέρει θεραπεία για το σύνολο των παθήσεών του χωρίς να αρκείται στη μεμονωμένη αντιμετώπιση ορισμένων συμπτωμάτων μέσω πολλών φαρμάκων.

* Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, λόγω του τρόπου παρασκευής τους είναι εντελώς ατοξικά για τον οργανισμό. Γι αυτό και η χρήση τους κατά την ομοιοπαθητική θεραπεία είναι απαλλαγμένη από τους κινδύνους αλλεργίας ή τοξικότητας του φαρμάκου πχ στην ηπατική ή νεφρική λειτουργία, κίνδυνοι που άλλοτε σε άλλο βαθμό, βαρύνουν τη χρήση των φαρμάκων της κλασσικής ιατρικής * Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα έχουν πολύ χαμηλό κόστος

* Η αποτελεσματικότητα σε παθήσεις όπου η κλασσική ιατρική δεν διαθέτει τρόπο αντιμετώπισης. Η ολιστική αντιμετώπιση κάθε ασθενούς επιτρέπει τη θεραπεία νόσων όπου μέχρι στιγμής η κλασσική ιατρική δεν διαθέτει κάποιο αποτελεσματικό φάρμακο. Παραδείγματα αποτελούν η προδιάθεση για υποτροπιάζουσες λοιμώξεις, πολλές ιογενείς λοιμώξεις για τις οποίες δεν υπάρχει θεραπεία, καθώς και πιο σύνθετα προβλήματα.

* Είναι ασφαλής Η ομοιοπαθητική μπορεί να χρησιμοποιηθεί ασφαλώς και στις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού (βρέφη, υπερήλικες και εγκύους) χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα.

Ποιά είναι τα μειονεκτήματα της ομοιοπαθητικής;

Η δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων κάποιες φορές χρειάζεται περισσότερο χρόνο από τα φάρμακα της κλασσικής ιατρικής για τις ίδιες παθήσεις, κάτι που πολλές φορές είναι δυσσάρεστο στον ασθενή.

* Ο μεγάλος αριθμός των ομοιοπαθητικών φαρμάκων δυσχεραίνει το φαρμακοποιό στην προμήθεια και την αποθήκευσή τους.

* Η δυνατότητα θεραπείας κάθε ανθρώπου ποικίλλει ανάλογα με την πάθηση, τα φάρμακα που αυτός λαμβάνει, τη γενικότερη κατάσταση του οργανισμού του, καθώς και την ικανότητα του θεραπευτή. Όπως και στην κλασσική ιατρική και γενικά σε όλες τις μεθόδους θεραπείας, καμία περίπτωση δεν μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι η ομοιοπαθητική θεραπεύει το 100% των ασθενών που προσφεύγουν στον ομοιοπαθητικό ιατρό. 

 Για να αρχίσω ομοιοπαθητική  πρέπει να κόψω τα φάρμακα  που παίρνω ήδη;

 Η διακοπή της ήδη υπάρχουσας  φαρμακευτικής αγωγής σε καμία περίπτωση  δε συνιστάται αδιακρίτως. Η ομοιοπαθητική  θεραπεία και μπορεί, και σε κάποιες  περιπτώσεις επιβάλλεται να συνδυασθεί με  την ήδη υπάρχουσα φαρμακευτική αγωγή  που τυχόν να λαμβάνει κάποιος ασθενής. Η  διακοπή των φαρμάκων της κλασσικής ιατρικής μπορεί να γίνει μόνο στην περίπτωση όπου, με τη βελτίωση του

 επιπέδου υγείας του αρρώστου, αυτά δεν θα είναι αναγκαία.  

Θέλω να κάνω ομοιοπαθητική, αλλά για την πάθησή μου με παρακολουθεί άλλος γιατρός. Πρέπει να τον ενημερώσω; 

Στα πλαίσια μιας επιτυχημένης ομοιοπαθητικής θεραπείας, ο οργανισμός υφίσταται θεραπευτικές αλλαγές που συνήθως μεταβάλλουν την έκταση και την ένταση των διαφόρων παθήσεων. Είναι σύνηθες φαινόμενο να χρειάζεται αναπροσαρμογή της θεραπείας της κλασσικής στις περιπτώσεις αυτές (πχ δόση αντιδιαβητικών δισκίων ή ινσουλίνης), η οποία οφείλει να γίνεται από το γιατρό που συνταγογράφησε την αγωγή και παρακολουθεί τον άρρωστο. Με την ενημέρωση του γιατρού σας, όπως και στην περίπτωση που χρειαστεί, με τη συνεργασία του με τον ομοιοπαθητικό, επιτυγχάνονται τα καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα. 

Δηλαδή, η Ομοιοπαθητική δεν έχει καμία παρενέργεια ή κίνδυνο; 

Όπως συμβαίνει με όλες τις μορφές ιατρικής, η Ομοιοπαθητική έχει τα καλύτερα αποτελέσματα και τους μικρότερους κινδύνους όταν εξασκείται προσεκτικά, και από κατάλληλα καταρτισμένο θεραπευτή. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν έχουν καμία τοξικότητα για τον οργανισμό, αλλά η χρήση τους πρέπει να γίνεται μόνο στα πλαίσια που συνταγογραφούνται από τον Ομοιοπαθητικό ιατρό. Η αυτόβουλη ή απερίσκεπτη χρήση τους μπορεί να οδηγήσει σε παρενέργειες οι οποίες αν και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να συγκριθούν με τους κινδύνους των αλλοπαθητικών φαρμάκων, δεν παύουν να υφίστανται.

Πόσο χρόνο διαρκεί μια ομοιοπαθητική θεραπεία;

Σε μια οξεία πάθηση τα αποτελέσματα είναι άμεσα και ορατά σε σύντομο χρονικό διάστημα. Στις χρόνιες παθήσεις όμως, ο συνολικός χρόνος θεραπείας ποικίλλει αναλόγως με τον οργανισμό, τη βαρύτητα του προβλήματος, τη χρήση άλλων φαρμάκων, κλπ. Δηλαδή, για την ίδια πάθηση, ένας ασθενής μπορεί να παρουσιάσει σημαντική βελτίωση στον πρώτο μήνα, ενώ άλλος να χρειαστεί 5 μήνες, λόγω παραγόντων που επηρεάζουν τη θεραπεία.