ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ...ΟΚΤΩ ΣΤΑΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΤΕ...ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΟΣΟ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ...

Ο Χωρισμός είναι σαν να αφαιρούμε ένα κομμάτι απο μέσα μας, σπάμε το φράγμα την συνήθειας και βρισκόμαστε στο κενό της απώλειας και της θλίψης.
Όλοι οι άνθρωποι μετά από έναν χωρισμό παραδίδουμε τα όπλα όπως είναι φυσικό, είναι η φυσική αντίδραση του ανθρώπινου οργανισμού, υπάρχουν στάδια κοινά για όλους που περνάμε όμως για να ξεπεράσουμε εναν βαρύ και δυσβάσταχτο χωρισμό.


Πρώτο στάδιο: Το σόκ της άρνησης.
 Πείθουμε τους εαυτούς μας οτι «δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό» ή οτι «είναι περαστικό, θα ξαναείμαστε μαζί» και κάνουμε γενικά σκέψεις που δείχνουν την δυσκολία μας να αποδεχτούμε αυτό που συνέβη. 


Δεύτερο στάδιο: Θυμός.

Μπορεί να είμαστε θυμωμένοι με τον πρώην μας γιατί θεωρούμε οτι δεν έκανε πράγματα που θέλαμε ή που δεν προσπάθησε, ίσως να είμαστε θυμωμένοι όμως με τον εαυτό μας για τα λάθη που κάναμε ή που δεν καταλάβαμε εγκαίρως ότι κάναμε.



Τρίτο στάδιο: Συμβιβασμός.
Σ' αυτό το στάδιο προσπαθούμε να κάνουμε συμβιβασμούς. Ίσως μπορούμε να σκεφτούμε ότι θα επιτύχπυμε να έχουμε μια ανοιχτή σχέση ή λέμε πράγματα, όπως «εάν έκανες αυτό, τότε θα ένιωθα καλύτερα και η σχέση μας θα μπορούσε να σωθεί». Ίσως επίσης να προσπαθούμε να συμβιβαστούμε με τον ίδιο μας τον εαυτό και να σκεφτόμαστε «εάν ήμουν καλύτερη σύντροφος, θα τον ξαναέφερνα κοντά μου κι όλα θα ήταν μια χαρά».



Τέταρτο στάδιο: Κατάθλιψη.
 Μετά την άρνηση, το θυμό και τον συμβιβασμό, η συνειδητοποίηση ότι η σχέση έχει τελειώσει γίνεται πιο έντονη και αρχίζουμε να βιώνουμε συναίσθηματα θλίψης. Αισθανόμαστε το βάρος της απώλειας και επίσης πιστέυουμε ότι δεν θα βρούμε ποτέ κάνεναν άλλο πρόσωπο να μας κάνει να νιώθουμε τόσο καλά όσο ο άνθρωπος από τον οποίο χωρίσαμε. Αυτός είναι ο καιρός που πρέπει να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Χρειάζεται επίσης να αποδεχτούμε τα συναισθήματα μας, να κλάψουμε, να αισθανθούμε μόνες για να μπορέσουμε να ανοίξουμε την πόρτα της σε κάποιον άλλο σύντροφο που θα μας αλλάξει ξανά την ζωή.


Πέμπτο στάδιο: Αποδοχή.
 Εδώ έχουμε πείσει τον εαυτό μας ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει και έχουμε ξεπεράσει την λύπη και το θυμό, θα πάψουμε να κατηγορούμε τον εαυτό μας ή τους πρώην για ο,τι συνέβη και τελικά θα αισθανόμαστε πολύ καλύτερα.


 Έκτο στάδιο: Επικοινωνία με κοντινά μας πρόσωπα.
Το να εξομολογηθούμε το πρόβλημα σε καποιο δικό μας πρόσωπο, να συζητήσουμε τα συναισθήματά μας και να μην κλειστούμε στον εαυτό μας είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε. Είναι σημαντικό να νιώθουμε ότι δεν μας κρίνουν οι δικοί μας άνθρωποι και ότι μας καταλαβαίνουν.Η απομόνωση μπορεί κάνει τη θλιψη μας ακόμα πιο έντονη και δυσβάσταχτη.


Έβδομο στάδιο: Να κάνουμε πράγματα για τον εαυτό μας.
Να το ρίξουμε έξω για παράδειγμα να ξεχάσουμε τα προβλήματα του χωρισμού και να βγούμε έξω αλλα όχι να καταστρέψουμε το στομάχι μας με διάφορα ποτά και κακό φαγητό. Πρέπει να αλλάξουμε ολοκληρωτικά παραστάσεις να βγούμε με φίλους και να γνωρίσουμε καινούριο κοσμο και που ξέρετε;; μπορεί να βρεθεί και το πραγματικό άλλο μας μισό.


 Όγδοο στάδιο: Απόσταση.
Είναι καλό να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε μια απόσταση από το πρόσωπο με το οποίο χωρίσαμε. Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό όταν στον ίδιο κύκλο με εμάς υπάρχουν και κοινές παρέες από πρώην συντρόφους μας αλλα και μέρη στα οποία περάσαμε όμορφες και ανεπανάλληπτες στιγμές.